آهِ در سینه نشسته
بغض بی انتهای این سینه...
به بلندای ضریح توست! +
+ نوشته شده در ۱۳۹۱/۱۲/۱۵ ساعت توسط هیچکس
|
به بلندای ضریح توست! +
تمام این روزها را به احترام لبخندت سکوت کردم...
سکوت کرده ام
تا هرچه بهتر تمامِ طنین خنده هایت را به گوش جان بسپارم!
پیوند عاشقانه ات، جاودانه باد...