شمسِِ آسمانی
به حضور "شمسـ"ـی می اندیشم
که چشمه ی غزلیات درونم را جوشانده است!
زبان چشمانم می سرایدو، دست دلم می نویسد...
و من تراوش غزل هایم را
در صفحه ی آسمان ثبت می کنم...
وقتی مجالی برایِ زمینی بودنشان نیست!
+ نوشته شده در ۱۳۹۰/۰۷/۱۶ ساعت توسط هیچکس
|